TEATER
Peter Pan
Av James Matthew Barrie
Musikk: David Barrett
Regi og koreografi: Marita Rødset
Scenografi: Bente Rødahl
Musikalsk leiar: Sunniva Hovde
Med: Teaterlaget i BUL Nidaros
Teaterlaget i BUL – Tårnet på Munkholmen
Ei særs visuell og velkoreografert oppsetting full av humor og ein god porsjon magi.
Den hundre år gamle historia om Peter Pan og Wendy, om Aldrilandet, indianarar, havfruer, sjørøvarar og gløymde barn har gitt opphav til mange ulike tolkingar frå rein underhaldning til Freudiansk psykologi. Det er den magiske historia om kva tenåringsjenta Wendy gjer siste natta som barn før ho får eige rom, om morsroller, og om unge menn som ikkje vil bli vaksne og ta ansvar. På eine yttersida har du Disneytolkinga som ei rein eventyrhistorie, og på den andre kanten den nærmast sjukelege Michael Jackson og hans Neverland. Når teaterlaget i BUL har vald å sette opp Peter Pan som årets sommarframsyning i tårnet på Munkholmen, har dei nok hella meir til eventyret enn psykologien, men utan å ramle ned i den klissete Disneytradisjonen. Det er blitt ei framsyning som ei reise i magi, og der uvanleg visuelt teater til BUL å vere, understrekar og gir tyngde til opplevinga og det magiske.
For dei som ikkje kjenner historia, dreier ho seg altså om Wendy og dei to brørne hennar som ei natt blir med Peter Pan til eventyrøya Aldrilandet der sjørøvarkaptein Krok og Peter Pan ligg i konstant strid, og der det lever indianarar og havfruer saman med dei gløymde barna som ikkje har noka mor. Aldrilandet er eit slags Shangri-La der elding er eit ukjend fenomen, og der leiken berre blir øydelagd av kaptein Krok og saknet av ei mor.
Det er ei fortelling på uendeleg mange plan, og med rom for minst like mange tolkingar. Marita Rødset har vald å lage ei leiken og humoristisk framsyning der magien og det visuelle blir viktigare enn sjølve historia. Det er masseopptrinn som er velkoreograferte, og det er spektakulære og imponerande sirkusliknande scener der aktørane blir reine trapeskunstnarar. Det er vakkert og poetisk og bind eigentleg framsyninga meir saman enn musikken og songinnslaga som her er nedtona i dobbel tyding. Det har vore eit godt val, for stemmeprakta til det særs unge ensemblet blir ikkje imponerande i dei vanskelege akustiske tilhøva i tårnet. Rødset har og greidd å ta vare på dei mange ulike laga i oppsettinga, og framsyninga kryr av undertekst og humor som gjer at både vaksne og unge får sitt. Ein god porsjon metateater er det og blitt.
Trass i særs ung alder, er det eit rutinert ensemble som blir leia av ein sjarmerande og trygg Niklas Ottar Kummeneje som Peter Pan. Wendy er framifrå spela av Mira Dyrnes Askelund, og samspelet mellom desse to gir oss ei varm og romantisk lita Romeo-og-Julie-oppsetting i miniatyr. Hanne Løkberg Riege sjarmerte alle som Tingeling, og gav oss ubetaleleg miming. Det rundt trettitals store ensemblet går ut og inn av nærare femti roller knapt utan at vi merkar sceneskifta. Det krev disiplin og god personinstruksjon. Sjørøvarslag, fekting, havfruedans og akrobatikk i stram koreografi gjer Peter Pan til ei visuell og opplevingsrik framsyning.
Amund Grimstad
(Meldinga stod i Klassekampen den 12. juni 2006)