TEATER
FOTO: ANTERO HEIN/HEIN STUDIOS AS
«Peter Pan – Stargate to Neverland»
Nye Hjorten Teater
Av: Mads Bones, Olve Løseth og Kyrre Havdal fritt etter J.M. Barrie
Musikk: Stargate og Kyrre Havdal
Regi: Mads Bones
Scenografi: Gjermund Andresen
Kostyme: Christina Lovery
Koreografi: Josephine Gracia
Musikalsk leiar: Kyrre Havdal
Lysdesign: Ingrid Skanke Høsøien
Lyddesign: Erlend Solli Aune
Orkester: Kyrre Havdal, Kari Nesdal Sandnes, Eli Hatlehol, Christian Aftret Eriksen, Vegard Lien Bjerkan, Rasmus Rohde, Morten Berger Stai og Tore Thorvaldsen Sandbakken
Med: Sverre Breivik, Ida Waldine Solstad, Benedicte Søreng, Emil Olafsson, Olve Løseth, Mathias Luppichini, Julie Dahle Aagård, Mathias Angelhus, Sindre Sten Vik, Martha Standal, Ida Göransson, Ole Kristian Tangen, Gard Hjertaas Bjørnson, Knut Kippersund, Kirsti Lucena, Mikael Rønne, Karl Bekele Steinland, Kristian Vindenes, Malin Skjolde, Ingvill Siegel, Sara Enger Larsen, Sigyn Åsa Sætereng, Kajsa Jacobsen og Thomas Kvamme Urnes
Med premieren på «Peter Pan – Stargate to Neverland har «Nye Hjorten Teater» i Trondheim fått ein pangstart som lovar godt for framtida.
«Hjorten Revy- og Varietéteater» i Trondheim var i åra 1867 til 1947 ein kulturinstitusjon som sette spor etter seg, og ei mengd av revyvisene til husdiktaren Alv Schieflo er framleis del av vår felles songskatt. Teateret blei diverre rive i 1961, men har nå fått ein verdig arvtakar. Ved å drøyme stort og satse tilsvarande, har Remasjefen Ole Robert Reitan og Reitanfamilien fått reist «Nye Hjorten Teater», eit flunkande nytt teaterbygg. Midt i Trondheim sentrum ligg det gamle, og nedlagte hovudpostkontoret, eit freda og vakkert jugendbygg (teikna av Karl Norum i 1911) som om kort tid vil opne som det nye kunstmuseet Posten Moderne (PoMo). Men i bakgarden til postkontoret, i ei trong veit der varemottaket låg, er det nå klemt inn eit heilt nytt og uvanleg opplevingsrikt teaterbygg (teikna av Skibnes Arkitekter og interiørdesign av Anemone Studios) i ei blanding av modernisme og art deco, med to scener og plass til høvesvis 600 og 100 personar. Onsdag var det storslått innviing av teateret og urpremiere på opningsframsyninga «Peter Pan – Stargate to Neverland».
For å styre det kunstnarlege i «Nye Hjorten Teater» har eigarane hyra inn trioen Mads Bones, Olve Løseth og Kyrre Havdal. Desse tre har gjennom dei siste åra revitalisert norsk musikaltradisjon, særleg ved å herje og leike seg med klassikarane, gi dei ny aktualitet, samtidspolitiske referansar og eit vell av humor, ordspel og respektløyse. Det tok til alt i 2007 då nyutdanna Bones og Løseth sette opp Lewis Carrolls «Alice i Eventyrland» på Munkholmen, ei framsyning dei deretter vidareutvikla og tok med seg til Nationaltheatret. Seinare har det blitt nyskriving av alt frå «Derrick» til «Robin Hood», «Nøtteknekkaren» og meir til. Denne gongen er det ein særs laus parafrase over J.M. Barries bøker og skodespel om den evigunge Peter Pan, fea Tingeling og drøymelandet Neverland.
Framsyninga er bygd på to skjelett; – historia om Peter Pan, og den mangslungne musikkatalogen til låtskrivar- og produksjonsselskapet «Stargate» (Mikkel Eriksen og Tor Erik Hermansen). På eit finurleg vis har dei greidd å sy dette saman til eit fyrverkeri av ein musikal. Syskena Wendy (Benedicte Søreng), John (Emil Olafsson) og Michael (Olve Løseth) møtest etter gravferda til faren, går litt i barndomen, får besøk av Peter Pan (Sverre «Metteson» Breivik) og Tingeling (Ida Waldine Solstad), og reiser med dei til Neverland der dei blir tjue år yngre. Der rår den kyniske, men også sjarmerande naive Hook (Olve Løseth) og fildelingspiratane Pirate Bay som bokstaveleg talt syg talent og låtar ut av artistar. Peter Pan vil ordne opp, og historia vidare er komplisert og ikkje alltid like grei å orientere seg i. Og det er langt frå Barries opphavelege Peter Pan, for her handlar det om opphavsrett, sjalusi og ulykkeleg kjærleik, men også om dagsaktuelle og meir politiske tema som forsoning og tilgiving.
Teksten til Bones og Løseth er som vanleg full av påfunn, ordspel, kultur- og samtidspolitiske referansar og litt underbuksehumor, men i langt meir kresen og nøktern bruk enn tidlegare. Bones har sjølv regissert det heile, og det er blitt ei framsyning som flyr høgt i dobbel tyding. Scena på «Nye Hjorten» er ikkje spesielt stor, men har ei dreie- og heve/senkescene som scenografen Gjermund Andresen har nytta til fulle. På trolldomsvis møblerer og ommøblerer han scena saumlaust. Og med eit imponerande snorloft flyr Peter Pan, Tingeling og Wendy akrobatisk over både scene og sal. Saman med Ingrid Skanke Høsøiens utsøkte og omfattande lysdesign og Christina Loverys fantasirike kostyme, blir framsyninga også ei visuell nyting av det heilt sjeldne. Og på den relativt vesle scena har koreografen Josephine Gracia greidd å få plass til ei rekkje forrykande dansenummer.
FOTO: ANTERO HEIN/HEIN STUDIOS AS
Eit drygt trettitals låtar frå Stargatekatalogen, alt frå Rihanna via Ylvis og til fotballsongen «Verdens Beste Damer», følger historia forbausande godt og verkar i liten grad som naudval. Songprestasjonane, både frå solistar og kor, er gjennomgåande framifrå, med ein trygg Sverre Breivik i hovudrolla som Peter Pan. Og den til nå relativt ukjende Ida Waldine Solstad imponerer stort i rolla som Tingeling og syner eit uvanleg omfattande register. Eit åtte personar stort orkester, dyktig leia av kapellmeister, og arrangementsansvarleg Kyrre Havdal, sørger for skikkeleg trøkk, og eit formidabelt lydbilde. Orkesteret sit under scena, så vi får dessverre ikkje sjå dei før under applausen.
Ensemblet på drygt tjue aktørar er samkøyrde så det held og leverer solid spel og framifrå song. Sverre Breivik er overtydande både som songar og skodespelar, og som ein flygande Peter Pan får han også vist akrobatisk talent. Olve Løseth får nytta sitt store komiske register i rolla som ein meir sjarmerande enn skummel Hook. Og Emil Olafsson og Benedicte Sørengs meir nøkterne spel er heilt naudsynt for å drive framsyninga framover. Eg har sett dei fleste av produksjonane til trioen Bones/Løseth/Havdal, og dette er utan tvil det beste dei har laga. Til nå. Det lovar godt for framtida til «Nye Hjorten Teater».
(Meldinga stod i Klassekampen måndag den 20. januar 2025.)
(Som teatermeldar gjer eg merksam på at eg er pensjonert arkitekt, og fram til for ti år sia hadde eg fleire restaureringsoppdrag for Reitanfamilien.)